Al meer dan vier eeuwen vinden de leden van het huis Oranje-Nassau hun laatste rustplaats onder de imposante gewelven van de Nieuwe Kerk in Delft. Deze eeuwenoude grafkelder, gehuld in mysterie, blijft verborgen voor bijna alle nieuwsgierige ogen. Desondanks onthullen we hier vijf intrigerende feiten die de sluier van geheimzinnigheid rondom deze koninklijke rustplaats enigszins doorbreken.
De grafkelder van de Oranjes vindt zijn oorsprong in de legendarische figuur van Willem van Oranje, de stamvader van de dynastie. Na zijn tragische dood in 1584 in het Prinsenhof te Delft, werd Willem van Oranje in de Nieuwe Kerk begraven. Aanvankelijk rustte zijn eenvoudige grafmonument enkel onder een baldakijn. Later, in 1614, verrees op zijn graf een majestueus praalgraf, ontworpen door de befaamde architect Hendrick de Keyser.
De koninklijke grafkelder wordt niet slechts door één, maar door drie onderaardse gewelven gevormd. De toenemende leden van het huis Oranje-Nassau leidden tot de uitbreiding van de kelder, beginnend met een tweede, grotere ruimte in opdracht van koning Willem I in 1820. Recente toevoegingen, inclusief de derde kelder die in 2022 gereedkwam, onderstrepen de groei van deze historische begraafplaats.
Het huidige aantal rustenden in de grafkelder telt 43 leden van het huis Oranje-Nassau, waaronder de overleden koningen, koninginnen, en stadhouders. Ook hun partners en vele kinderen vinden hier hun laatste rust. Opmerkelijk is de afwezigheid van enkele prominente leden, zoals stadhouder Willem III, die in Westminster Abbey in Londen begraven ligt.
%7Dinnereuze handelingen, zoals het tot rust brengen van kinderen in droevige situaties. Daarnaast herbergt de grafkelder negen kindergraven, waaronder enkele zuigelingen. Deze kindergraven herinneren aan de pijnlijke realiteit van kindersterfte in het verleden, zelfs binnen vorstelijke kringen.
Niet alle leden van het koninklijk huis vinden hun laatste rust in de koninklijke grafkelder te Delft. Opvallend afwezig zijn stadhouder Willem III en recentere leden zoals Prins Friso en Prinses Christina. Elk met een eigen reden voor hun laatste rustplaats buiten de Delftse gewelven.
De Koninklijke Grafkelder in Delft blijft een eeuwenoud symbool van vorstelijke geschiedenis en nostalgie, waar elk graf een verhaal vertelt van macht, liefde en verlies in het hof van Oranje-Nassau.